میزان استخوان فک برای ایمپلنت دندان باید چقدر باشد؟

برای قرار دادن ایمپلنت، استخوان فک باید به‌اندازه کافی ضخیم، بلند و متراکم باشد تا پایه تیتانیومی ایمپلنت به‌درستی فیکس شود و نیروهای جویدن را تحمل کند.
به‌طور کلی حداقل شرایط موردنیاز برای کاشت موفق به این صورت است:
ضخامت استخوان: باید حداقل 6 تا 7 میلی‌متر باشد تا بدنه ایمپلنت به‌طور کامل در استخوان قرار گیرد. این مقدار به این معناست که استخوان باید آن‌قدر پهن باشد که دیواره‌های دو طرف ایمپلنت را کاملاً در بر بگیرد، در غیر این صورت خطر نفوذ ایمپلنت به بیرون از استخوان یا تخریب بافت وجود دارد.
ارتفاع: باید حداقل 10 تا 12 میلی‌متر باشد تا پایه ایمپلنت فاصله‌ای از اعصاب و حفره سینوس داشته باشد. اگر ارتفاع کمتر باشد ممکن است پایه ایمپلنت به عصب فک پایین فشار وارد کند یا به سینوس فک بالا نفوذ کند که می‌تواند درد، بی‌حسی یا عفونت ایجاد کند.
تراکم: تراکم باید متوسط تا زیاد (کلاس D1 تا D3) باشد زیرا تراکم پایین می‌تواند موجب لق شدن پایه شود. تراکم مناسب باعث می‌شود ایمپلنت به‌خوبی در استخوان محکم شود، سریع‌تر جوش بخورد و فشارهای جویدن را بدون آسیب تحمل کند.

در چنین شرایطی بررسی دقیق وضعیت فک و انتخاب روش مناسب کاشت اهمیت زیادی دارد تا ایمپلنت ماندگاری و عملکرد طبیعی داشته باشد. برای انجام این ارزیابی‌ها و کاشت با بالاترین دقت و کمترین عارضه می‌توانید به کلینیک دندانپزشکی دکتر پردیس براتی مهوار بهترین مرکز ایمپلنت در سعادت آباد تهران مراجعه کنید و از مشاوره تخصصی بهره‌مند شوید.

پیش از هر اقدامی دندانپزشک از روش‌های تصویربرداری پیشرفته مانند CBCT (سی‌بی‌سی‌تی) یا در برخی موارد توموگرافی دیجیتال پانورامیک (OPG) استفاده می‌کند. این اسکن سه‌بعدی تصویری دقیق از کل فک، سینوس‌ها و مسیر اعصاب فراهم می‌کند و اطلاعات کاملی از موارد زیر ارائه می‌دهد:
ضخامت و عرض فک در ناحیه موردنظر
ارتفاع استخوان نسبت به ساختارهای حساس مانند عصب فکی و کف سینوس
تراکم استخوان (کیفیت و میزان مواد معدنی موجود)
وجود کیست‌ها یا ضایعات احتمالی در مسیر کاشت
این داده‌ها به پزشک کمک می‌کند تا:
موقعیت دقیق و زاویه قرارگیری ایمپلنت را تعیین کند.
نوع، طول و قطر مناسب ایمپلنت را انتخاب نماید.
احتمال تماس با عصب یا سوراخ شدن کف سینوس را به حداقل برساند.
در صورت نیاز به پیوند، حجم دقیق مواد موردنیاز را محاسبه کند.
به همین دلیل اسکن CBCT یکی از مراحل ضروری پیش از کاشت محسوب می‌شود و نقش مهمی در افزایش دقت، ایمنی و موفقیت درمان دارد.

کمبود استخوان به معنای غیرممکن بودن ایمپلنت نیست. در واقع امروزه با پیشرفت تکنیک‌های بازسازی تقریباً در تمام بیماران می‌توان شرایط فک را برای کاشت آماده کرد. روش‌های مختلفی برای تقویت بافت فک وجود دارد که بسته به وضعیت بیمار، میزان تحلیل و محل دندان از دست‌رفته انتخاب می‌شوند:

پیوند ( پیوند با مواد استخوان‌ساز)

در این روش از استخوان طبیعی بدن بیمار (معمولاً از ناحیه چانه یا فک پایین) یا از مواد مصنوعی و زیست‌سازگار برای افزایش حجم و تراکم فک استفاده می‌شود. این پیوند ممکن است هم‌زمان با کاشت ایمپلنت یا چند ماه قبل از آن انجام شود.

سینوس لیفت (بالا بردن کف سینوس)

این روش مخصوص فک بالا در ناحیه دندان‌های آسیا است. در آن غشای سینوس به‌آرامی بالا برده می‌شود و مواد استخوان‌ساز در فضای زیر آن قرار می‌گیرند تا در عرض چند ماه استخوان جدید تشکیل شود.
این کار باعث ایجاد ضخامت کافی برای کاشت در نواحی کم‌ارتفاع می‌شود.

افزایش عرض فک

در مواردی که فک باریک است اما ارتفاع مناسبی دارد پزشک با استفاده از ابزارهای خاص یا مواد پیوندی عرض آن را بیشتر می‌کند تا پایه ایمپلنت در مرکز استخوان قرار گیرد.

استفاده از ایمپلنت‌های کوتاه یا زاویه‌دار

در مواردی که امکان بازسازی کامل وجود ندارد از ایمپلنت‌هایی با طول کمتر اما طراحی قوی‌تر استفاده می‌شود که فشار جویدن را به‌طور متعادل‌تری به فک منتقل می‌کنند.

هرکدام از این روش‌ها با توجه به سلامت عمومی بیمار و موقعیت دندان از دست‌رفته انتخاب می‌شوند.

علاوه بر اندازه استخوان، تراکم آن( میزان فشردگی و استحکام) نیز یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت درمان است. هرچه تراکم بیشتر باشد جوش‌خوردن سریع‌تر و محکم‌تر انجام می‌شود و احتمال لق شدن یا شکست کمتر خواهد بود.
استخوان‌های فک به چهار کلاس از نظر تراکم تقسیم می‌شوند:
D1: بسیار متراکم (مانند فک قدامی پایین)
D2: تراکم متوسط و ایده‌آل برای کاشت
D3: کمی نرم‌تر که در فک بالا و بخش‌های پشتی بیشتر دیده می‌شود.
D4: بسیار نرم با تراکم پایین، معمولاً در نواحی خلفی فک بالا
در فک پایین معمولاً تراکم بالاتر است در حالی که در فک بالا مخصوصاً نواحی آسیا تراکم پایین‌تر مشاهده می‌شود.
در صورتی که تراکم پایین باشد دندانپزشک ممکن است از روش‌های زیر برای افزایش موفقیت کاشت استفاده کند:
انتخاب ایمپلنت با سطح زبرتر یا پوشش مخصوص برای افزایش چسبندگی
استفاده از ایمپلنت‌های مخروطی یا پیچ‌دار برای توزیع بهتر نیرو
کاهش نیروی واردشده هنگام جراحی و استفاده از سرعت پایین‌تر
صبر بیشتر برای جوش خوردن کامل پیش از نصب تاج دندان
در موارد خاص پیوند برای افزایش تراکم ناحیه موردنظر

برای اینکه بتوانید ایمپلنت موفقی داشته باشید باید استخوان فک شما حداقل 6 میلی‌متر ضخامت و 10 میلی‌متر ارتفاع داشته باشد. با این حال اگر استخوان کافی وجود نداشته باشد با کمک روش‌هایی مانند پیوند یا سینوس لیفت می‌توان شرایط را بهبود داد. بررسی دقیق با اسکن CBCT بهترین راه برای تعیین میزان استخوان و تصمیم‌گیری در مورد روش درمانی مناسب است.
دکتر پردیس براتی مهوار بهترین دندانپزشک در سعادت ‌آباد تهران با استفاده از جدیدترین روش‌های کاشت ایمپلنت شرایط فک و استخوان را به‌طور دقیق بررسی می‌کند تا درمان کاملاً طبیعی و بدون درد انجام شود. اگر می‌خواهید لبخندتان را دوباره به‌دست آورید همین حالا برای مشاوره از طریق دکمه دریافت نوبت وقت خود را رزرو کنید یا با 02122142410 تماس بگیرید.

منابع
hannadentalimplants
providencefamilydentistry